Toen ik op een dag op kantoor op weg was naar mijn werk, zag ik een paar mannen die heel netjes gekleed waren. Zij waren anders gekleed, maar het verraste mij niet, want ik ken die mannen. Gedurende enige tijd had ik gesprekken met hen waarin zij mij aanwijzingen gaven naar hun huizen, die zich enkele kilometers hiervandaan bevonden.
Deze vreemden openden wijd open deuren en verwelkomden mij hartelijk in hun huis. Ik was volkomen verrast toen ik begreep dat ik niet de eerste was die binnenkwam en zeker niet de laatste. Deze man en zijn gezin van vier verwelkomden mij hartelijk en voorzichtig in hun huis. Ik vond mijn kleren in een kast in hun huis, wat me verbaasde; misschien dachten ze dat ik een indringer was omdat ik ietwat ongelijke schoenen aanhad en een ietwat versleten spijkerbroek. Ik paste mijn kleren aan en zette mijn Casino aan. Het kostte me wat tijd om de motor van de auto, de versnellingen en de toerenteller onder de knie te krijgen, maar uiteindelijk reed ik rond in een Porsche, waarin ik slechts een paar uur had gereden sinds ik hem had gekocht.
Natuurlijk was ik onmiddellijk nieuwsgierig naar alles wat me tot dan toe was overkomen. Waarom had ik niet zo onbewust nagedacht over wat ik had gezien? In mijn ijdelheid dacht ik: misschien ben ik toch niet zo goed in onderhandelen als ik dacht. Na een paar weken had ik de antwoorden op al mijn vragen gevonden. Het was misschien wel of niet een goed idee geweest om een Porsche te kopen, maar wat moest ik doen? Een Lotus Elise kopen, bijvoorbeeld!
Natuurlijk vertelde mijn praktische kant me dat dit waarschijnlijk niet de juiste keuze voor mij was. Al na een paar uur besefte ik dat ik een heel goede reden kon bedenken om een Porsche te kopen. Ik wilde een Porsche voor mijn broer Max en ik wilde toch al iets moois en glimmends voor hem kopen. Ook realiseerde ik me dat ik me de Porsche absoluut niet kon veroorloven, omdat mijn budget alleen goed was voor een tweedehands auto. Dus koos ik uiteindelijk voor een andere Euro-tech sportwagen, een Mini Cooper XXL. Hij was zilverkleurig en had een turbomotor. Toen ik hem thuis kreeg, realiseerde ik me dat de turbo een beetje te sterk was en dat ik op sommige punten moest terugschakelen. Maar het extra vermogen en de extra snelheid waren het waard! De meeste vragen die ik in mijn hoofd had over de auto waren luid en duidelijk beantwoord.
De eerste vraag was natuurlijk hoe ik deze supersnelle, flitsende sportwagen zou gebruiken. Hier is wat ik uitzocht: de Turbo S, de sportwagen die ik uiteindelijk koos, is snel. Verreweg de snelste auto die ik ooit op een Autobahn heb gereden. Hij kan van 0 naar 100 km/u in 5 seconden. Dat is absoluut ongelooflijk voor een auto die zo goedkoop is.
Maar hoe zit het met de praktische kant? Deze auto is praktisch voor een alleenstaande of een koppel, vooral omdat je een chauffer aangedreven auto kan hebben. U kunt comfortabel rijden en zult hoogstwaarschijnlijk niet de hele weg naar huis donderen. De aankoopprijs was makkelijk te begrijpen: Ik had mijn bankafschrift klaar voor het geval ik het geld de avond ervoor al had. Een ander ding dat ik leuk vind is dat het een beetje betaalbaarder te verzekeren dan sommige van de super auto’s. Het is de meest betaalbare sportwagen die ik ooit heb gehad. Het is een perfecte Plug-in Hybrid. Hij kan worden aangedreven door de elektrische accu of door de interne verbrandingsmotor. Het is geen prestige-auto, maar het is een duidelijk teken dat je om het milieu geeft en iets wilt bijdragen.
Natuurlijk is het helemaal aan u om te beslissen welke auto het beste bij u past. Laat me weten wat je ervan vindt als je verder zoekt. Auto laten wrappen